کاربرد سیستم های مهندسی سنگ در ارزیابی پایداری فضاهای زیرزمینی

دستیابی به طراحی بهینه در فعالیت های مهندسی سنگ، نیازمند شناخت عوامل موثر و روابط بین آنها است. امروزه سیستم های مهندسی سنگ در تحلیل فرایندهای پیچیده مهندسی سنگ کاربرد روزافزونی دارند. در این روش عوامل مهم روی قطر اصلی ماتریس قرار گرفته و اندرکنش بین آنها با مقداردهی کمی در عناصر غیر قطری تعیین و سپس به کمک این ماتریس میزان اثردهی و اثرپذیری هر عامل در سیستم ارزیابی می شود. در این مقاله یک سیستم مهندسی با کدگذاری ماتریس اندرکنش و با استفاده از ریاضیات فازی ساخته شده است. از این سیستم برای ارزیابی پایداری تونل آب بر سد سیمره در ناحیه خردشده گرابن استفاده شده است. نتایج به دست آمده با طبقه بندی های مهندسی توده سنگ انجام شده مقایسه شده اند. نتایج نشان می دهند که لایه بندی و گسل ها مهم ترین عوامل کاهش ناپایداری در ناحیه گرابن هستند. با استفاده از این روش، توده سنگ ناحیه خردشده گرابن در کلاس پایداری iii (به نسبت پایدار) قرار می گیرد که به نتایج طبقه بندی های مهندسی سنگ صورت گرفته نزدیک است.